"David Van Reybrouck heeft zin in een experiment." Dat zinnetje, dat de schrijver van het bekroonde Congo, een geschiedenis op 22 februari postte op Facebook, was het begin van een nieuw genre: de Facebookpoëzie. De auteur plukte de mooiste zin uit de kranten van die week en maakte er de openingszin van een gedicht van dat zijn Facebookvrienden mochten aanvullen. Hij koos de zin 'Het waren eenzame kilometers tussen Ieper en Brussel', uit een interview met Johan Vande Lanotte, die het had over de onmogelijke afstand tussen het sterfbed van zijn moeder en de regeringsonderhandelingen.
Een week en meer dan 110 reacties later is het zinnetje uitgegroeid tot een volwaardig gedicht. Van Reybrouck knipte en plakte en publiceert het binnenkort op Facebook. Het is wellicht het allereerste officiële Facebookgedicht in het Nederlands. De definitieve inhoud is niet bekend, maar in de reacties op de oproep vonden we wel pareltjes als 'De strepen op de weg vormden lijnen in mijn gedachten' en 'De Last Post bleef verwijten in mijn hoofd schallen'. Al dient het kaf ook van het koren gescheiden, want sommige reacties zijn ook van het niveau 'Waarom was die geit nu thuisgebleven'. Of nog: 'Voordat wij de Anale Driehoek binnenbulderden'.
Het Facebookgedicht ligt in het verlengde van een ander initiatief van Van Reybrouck: het Brussels dichterscollectief. Samen schrijven en presenteren zij gedichten, zoals De Europese grondwet in verzen. Of: hoe poëzie niet de allerindividueelste expressie van de allerindividueelste emotie hoeft te zijn, maar ook uit verschillende breinen tegelijk kan ontstaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten